Cellulitis kan bij sommige mensen sepsis veroorzaken. Vaak ten onrechte bloedvergiftiging genoemd, sepsis is de levensbedreigende reactie van het lichaam op een infectie. Sepsis en septische shock kunnen het gevolg zijn van een infectie overal in het lichaam, zoals longontsteking, griep en urineweginfecties. Sepsis is een ernstige complicatie van cellulitis.
Als cellulitis niet goed wordt behandeld, kan cellulitis zich af en toe naar de bloedbaan verspreiden en een ernstige bacteriële infectie van de bloedbaan veroorzaken die zich door het lichaam verspreidt (sepsis). Cellulitis is een huidinfectie die wordt veroorzaakt door bacteriën. Het is een veel voorkomende infectie, maar kan een ernstige aandoening worden als het niet wordt behandeld. Meestal tast cellulitis de huid van je onderbenen aan.
Maar het kan overal op je lichaam en zelfs op je gezicht verschijnen. De infectie begint op het oppervlak van uw huid, maar kan ook de onderliggende huidlagen aantasten. Onbehandeld kan cellulitis zich zelfs verspreiden naar uw lymfeklieren of een bloedinfectie (sepsis) veroorzaken. Cellulitis is een infectie van de diepere lagen van de huid en het onderliggende weefsel.
Het kan ernstig zijn als het niet snel wordt behandeld. Cellulitis kan ook extra symptomen veroorzaken die zich kunnen ontwikkelen vóór of naast de veranderingen in uw huid. Patiënten met cellulitis samen met twee of meer SIRS-criteria (koorts boven 100,4 graden F, tachypneu, tachycardie of abnormaal aantal witte bloedcellen) krijgen de diagnose sepsis. De arts moet bloedkweken krijgen als een patiënt tekenen van systemische toxiciteit vertoont, aanhoudende cellulitis heeft ondanks adequate behandeling, unieke blootstellingen heeft zoals dierenbeten of met water geassocieerd letsel.
In het geval dat een vermoeden van cellulitis niet reageert op een antibioticum, kan uw arts tests uitvoeren tijdens een vervolgbezoek. Als u cellulitis heeft, hoeft u zich dus niet al te veel zorgen te maken over het doorgeven aan familieleden of vrienden, maar u moet er wel voor zorgen dat niemand open wonden op uw lichaam aanraakt met blote handen of huid. Op basis van het lichamelijk onderzoek kan uw zorgverlener u in het ziekenhuis behandelen, afhankelijk van de ernst van de cellulitis. Behandeling en preventie van cellulitis vereist een interprofessionele aanpak met de patiënt, zorgverlener, apotheker, en wondzorgverpleegkundigen.
Felrood erytheem, verhoging van de aangetaste huid en goed afgebakende randen kunnen helpen om erysipelas te diagnosticeren en te onderscheiden van cellulitis, die de neiging heeft milder erythemateus (roze) en plat te zijn met minder duidelijke grenzen. De introductie van deze bacteriën onder het huidoppervlak kan leiden tot een acute oppervlakkige infectie die de diepe dermis en het onderhuidse weefsel aantast en cellulitis veroorzaakt. Meestal ontwikkelt cellulitis zich in het gebied van een breuk in de huid, zoals een snee, kleine prikwond of insectenbeet. Antibiotica, zoals derivaten van penicilline of andere soorten antibiotica die effectief zijn tegen de verantwoordelijke bacteriën, worden gebruikt om cellulitis te behandelen.
Cellulitis is een veel voorkomende bacteriële huidinfectie, met jaarlijks meer dan 14 miljoen gevallen in de Verenigde Staten. Griep (Hemophilus influenzae) bacteriën kunnen cellulitis veroorzaken, vooral op het gezicht, de armen en het bovenlichaam. In dit opzicht verschilt cellulitis van impetigo, waarbij er een zeer oppervlakkige huidinfectie is die besmettelijk kan zijn. Bij een persoon die al nierproblemen had, kan sepsis bijvoorbeeld leiden tot nierfalen dat levenslange dialyse vereist.
Soms zijn specialisten in infectieziekten of chirurgen betrokken bij de medische behandeling van cellulitis.
Leave Reply