De incidentie van een ernstiger stafylokokkeninfectie genaamd methicilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA) neemt toe. cellulitis is een veel voorkomende bacteriële huidinfectie, met jaarlijks meer dan 14 miljoen gevallen in de Verenigde Staten. Het is goed voor ongeveer 3,7 miljard dollar aan ambulante zorgkosten en 650.000 ziekenhuisopnames per jaar. Cellulitis presenteert zich meestal als een slecht afgebakend, warm, erythemateus gebied met geassocieerd oedeem en gevoeligheid voor palpatie.
Het is een acute bacteriële infectie die ontsteking van de diepe dermis en het omliggende onderhuidse weefsel veroorzaakt. De infectie is zonder abces of etterende afscheiding. Beta-hemolytische streptokokken veroorzaken meestal cellulitis, meestal groep A streptokokken (d.w.z. patiënten die immuungecompromitteerd zijn, gekoloniseerd zijn met methicilline-resistente Staphylococcus aureus, gebeten door dieren, of comorbiditeiten hebben zoals diabetes mellitus, kunnen besmet raken met andere bacteriën.
Als de arts cellulitis correct identificeert en onmiddellijk behandelt, verdwijnt dit meestal met een geschikte antibioticabehandeling. De bacteriën kunnen zich verspreiden naar uw bloedbaan (bacteriëmie) of hart (endocarditis), wat fataal kan zijn. Reinig eventuele wonden met water en antibacteriële zeep en bedek ze met een schoon verband om het risico op infectie te verminderen. Ze zullen je een antibioticum voorschrijven om de bacteriële infectie snel op te ruimen en huisbehandelingen aanbevelen om je comfortabeler te maken.
Het biedt de laatste updates over het nauwkeurig diagnosticeren, effectief behandelen en behandelen van patiënten met bacteriële cellulitis. De diagnose wordt gesteld op basis van de aanwezigheid van granulomen, meerkernige reuzencellen en zuurvaste bacillen (AFB) uit biopsiespecimens of mycobacteriële kweek. Cellulitis kan geassocieerd zijn met lymfangitis en lymfadenitis, die te wijten zijn aan bacteriën in lymfevaten en lokale lymfeklieren. De introductie van deze bacteriën onder het huidoppervlak kan leiden tot een acute oppervlakkige infectie die de diepe dermis en het onderhuidse weefsel aantast en cellulitis veroorzaakt.
De meest voorkomende bacteriën die cellulitis veroorzaken, zijn Streptococcus pyogenes (tweederde van de gevallen) en Staphylococcus aureus (een derde). Cellulitis wordt gekenmerkt door erytheem, warmte, oedeem en gevoeligheid voor palpatie als gevolg van cytokine- en neutrofielrespons van bacteriën die de epidermis doorbreken. In sommige gevallen is er geen duidelijk toegangsportaal en kan de inbreuk te wijten zijn aan microscopische veranderingen in de huid of invasieve eigenschappen van bepaalde bacteriën. Andere vormen van huidletsel die de blootstelling aan bacteriën en cellulitisinfectie kunnen verhogen, zijn onder meer chirurgische wonden en insectenbeten.
Wanneer een breuk in de huid optreedt, kunnen normale huidflora en andere bacteriën de dermis en het onderhuidse weefsel binnendringen. Cellulitis volgt meestal op een breuk in de huid, hoewel een toegangspoort misschien niet duidelijk is; de breuk kan microscopisch kleine huidveranderingen of invasieve eigenschappen van bepaalde bacteriën met zich meebrengen. Cellulitis wordt veroorzaakt wanneer bacteriën, meestal streptokokken en stafylokokken, door een scheur of breuk in de huid binnendringen.
Leave Reply