Vaak voorgeschreven antibiotica omvatten flucloxacilline en claritromycine. Mogelijke bijwerkingen kunnen maagklachten of diarree zijn. Uw symptomen kunnen verergeren in de eerste 48 uur na het begin van de behandeling, maar zouden snel daarna moeten verbeteren. cellulitis is een huidinfectie die behandeld wordt met antibiotica.
Het kan ernstig zijn als het niet snel wordt behandeld. Over het algemeen kan cellulitis in een vroeg stadium effectief worden behandeld met antibiotica en wordt het normaal gesproken geen ernstig probleem of levensbedreigend in ontwikkelde landen. Als de persoon een bijzonder zwak immuunsysteem heeft - bijvoorbeeld van medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken, of van HIV - dan kan het ernstig worden. Soms is het nodig om antibiotica via een ader te krijgen (intraveneuze antibiotica).
Dit zou nodig zijn als u een hoge temperatuur (koorts) had door de cellulitis, of als u slechte rillingen had. Uw arts zal beoordelen of hij/zij denkt dat intraveneuze (IV) antibiotica nodig zijn. Antimicrobiële opties bij patiënten die allergisch zijn voor penicilline omvatten clindamycine of vancomycine. Hoewel er nog steeds lacunes zijn, zijn er sterke suggesties dat overweging van preventie en beheer van naast elkaar bestaande huidaandoeningen en het verstrekken van patiëntinformatie van goede kwaliteit allemaal zouden kunnen helpen bij het effectiever beheersen en voorkomen van cellulitis.
Als je een cellulitis van het been hebt, betekent 'verhoogd' dat je voet hoger is dan je heup, dus de zwaartekracht helpt om de zwelling te verminderen. Het onderzoek werd gestopt na de ontwikkeling van 23 episodes van cellulitis, zes (15%) in de compressiegroep en 17 (40%) in de controlegroep. Cellulitis wordt meestal behandeld met een antibioticakuur van 1 week (meestal een hoge dosis flucloxacilline gedurende 7 dagen, afhankelijk van de ernst, comorbiditeit of plaats van infectie). Empirische antibioticatherapie voor cellulitis door etiologie en anatomische locatie (Open tafel in een nieuw venster).
Dringend overleg met een chirurg moet worden gezocht in de setting van crepitus, circumferentiële cellulitis, necrotisch ogende huid (bronzing), evoluerende bullae, snel evoluerende cellulitis, pijn die niet in verhouding staat tot de bevindingen van lichamelijk onderzoek, ernstige pijn bij passieve beweging of andere klinische zorg voor necrotiserende fasciitis. Omdat cellulitis het binnendringen van bacteriën inhoudt via een breuk in de huid, kan het schoonhouden van wonden en bedekt met een verband het risico op cellulitis verminderen. In een studie in het Verenigd Koninkrijk had 28% van de 425 patiënten met bevestigde cellulitis gelijktijdig een huidaandoening, vaak eczeem of schimmelvoetziekte, die behandeld kon worden om het risico op herhaling van cellulitis te verminderen. In milde gevallen van cellulitis die op poliklinische basis worden behandeld, zijn dicloxacilline, amoxicilline en cefalexine allemaal redelijke keuzes.
Beknopte en overzichtelijke informatie met ondersteunende foto's, inclusief advies om dringende medische hulp te zoeken voor cellulitis. Het is belangrijk om uw antibioticummedicatie tegen cellulitis in te nemen zoals voorgeschreven, zelfs als u zich beter begint te voelen. Een voorbijgaande toename van erytheem gedurende de eerste dag van de behandeling komt vaak voor en vertegenwoordigt een ontstekingsreactie op cellysis veroorzaakt door antibiotica. De selectie van antibiotische therapie moet gebaseerd zijn op verdenking voor waarschijnlijke organismen en resultaten van gramkleuring, kweek en geneesmiddelgevoeligheidsanalyse, indien beschikbaar.
De mediane tijd tot de eerste recidief van cellulitis was 626 dagen bij de patiënten die penicilline kregen (250 mg tweemaal daags), tegenover 532 dagen in de placebogroep.
Leave Reply