Over het algemeen verschijnt cellulitis als een rood, gezwollen en pijnlijk deel van de huid dat warm en zacht aanvoelt. De huid kan er ontpit uitzien, zoals de schil van een sinaasappel, of er kunnen blaren op de aangetaste huid verschijnen. Sommige mensen kunnen ook koorts en koude rillingen krijgen. Cellulitis (Sel-u-lie-tis) is een veel voorkomende, potentieel ernstige bacteriële huidinfectie.
De aangetaste huid is gezwollen en ontstoken en voelt meestal pijnlijk en warm aan. Cellulitis maakt je huid pijnlijk, warm en gezwollen. Het gebied ziet er meestal rood uit, maar dit is misschien minder duidelijk op een bruine of zwarte huid. Cellulitis is een vaak pijnlijke huidinfectie.
Het kan eerst verschijnen als een verkleurd, gezwollen gebied dat warm en zacht aanvoelt. De verkleuring en zwelling kunnen zich snel verspreiden. Voor milde cellulitis die een klein deel van de huid aantast, zal een arts antibiotische tabletten voorschrijven - meestal gedurende een week. Indien onbehandeld, kan cellulitis leiden tot gangreen of septische shock en kan in ernstige gevallen een operatie vereisen.
De meeste cellulitis-infecties worden veroorzaakt door infectie met streptokokken (streptokokken) of stafylokokken (stafylokokken) bacteriën. Stafylokok (Staphylococcus aureus), inclusief methicilline-resistente stammen (MRSA), is een ander veel voorkomend type bacterie dat cellulitis veroorzaakt. In sommige gevallen, wanneer cellulitis zich ontwikkelt zonder een duidelijk huidletsel, kan dit te wijten zijn aan microscopisch kleine scheurtjes in de huid die ontstoken of geïrriteerd zijn. Cellulitis tast echter dieper weefsel aan, terwijl erysipelas vaak het gevolg is van streptokokkenbacteriën en de effecten ervan oppervlakkiger zijn.
Een vorm van nogal oppervlakkige cellulitis veroorzaakt door streptokokken wordt erysipelas genoemd en wordt gekenmerkt door het verspreiden van een heet, felrood begrensd gebied op de huid met een scherpe, verhoogde rand. De belangrijkste bacteriën die verantwoordelijk zijn voor cellulitis zijn Streptococcus en Staphylococcus (stafylokok), dezelfde bacteriën die impetigo en andere ziekten kunnen veroorzaken. De meest voorkomende bacteriën die cellulitis veroorzaken zijn beta-hemolytische streptokokken (groepen A, B, C, G en F). Soms kunnen ook andere bacteriën (bijvoorbeeld Hemophilus influenzae, Pneumococcus en Clostridium-soorten) cellulitis veroorzaken.
Erysipelas is een bacteriële infectie in de bovenste laag van de huid, in tegenstelling tot cellulitis, een infectie in de onderste lagen van de huid. Kweek voor bacteriën kan ook van waarde zijn bij het stellen van een diagnose, maar in veel gevallen van cellulitis kan de concentratie bacteriën laag zijn en culturen het veroorzakende organisme niet aantonen. Onbehandelde cellulitis kan leiden tot bacteriëmie, endocarditis, osteomyelitis, toxisch shocksyndroom of sepsis. Een reeds bestaande huidinfectie, zoals een voetschimmel (tinea pedis) of impetigo kan een risicofactor zijn voor de ontwikkeling van cellulitis.
Evenzo kunnen inflammatoire medische aandoeningen of huidaandoeningen zoals eczeem, psoriasis of huidbeschadiging veroorzaakt door bestralingstherapie leiden tot cellulitis. Cellulitis is een veel voorkomende bacteriële huidinfectie die ontstekingen, huidverkleuring en pijn veroorzaakt.
Leave Reply